Η ιστορία του Ἡρῴδης
Ο Ηρώδης ήταν μια βιβλική μορφή που ήταν γνωστός κυρίως για τον ρόλο του ως Βασιλιάς της Ιουδαίας. Γεννήθηκε το 73 π.Χ. από τον Αντίπατρο τον Ιδουμαίο και την Κύπρο, μια Ναβαταία Αραβίδα. Είχε εννέα αδέλφια, συμπεριλαμβανομένων των ημιαδελφών του Φασαήλ και Ηρώδη Αντίπα. Ο Ηρώδης διορίστηκε από τη Ρωμαϊκή Σύγκλητο ως Βασιλιάς της Ιουδαίας το 40 π.Χ. Ήταν γνωστός για τα φιλόδοξα έργα οικοδόμησής του, συμπεριλαμβανομένης της επέκτασης του Δευτέρου Ναού στην Ιερουσαλήμ και της κατασκευής της πόλης λιμανιού της Καισάρεια Μαριτίμα. Κατασκεύασε επίσης το οχυρό της Μασάδα και την πόλη της Ηρωδείου. Ο Ηρώδης ήταν επίσης γνωστός για τη σκληρότητά και τον παράνοιά του. Διέταξε την εκτέλεση των ίδιων του των γιων, καθώς και τη σφαγή των αθώων, κατά την οποία διέταξε τον θάνατο όλων των αρσενικών παιδιών στη Βηθλεέμ κάτω των δύο ετών. Ο Ηρώδης πέθανε το 4 π.Χ. και διαδέχθηκε ο γιος του Αρχέλαος. Θυμάται ως ένας ισχυρός ηγέτης που ήταν ταυτόχρονα φιλόδοξος και σκληρός.
Σημασία ονόματος
Ηρώδης - "τραγούδι του ήρωα" ή "ηρωικός".
Προέλευση ονόματος
Ελληνική
Role
ηγεμόνας
Πρώτη αναφορά
Matthew 2:1
Εμφανίσεις στην Αγία Γραφή
46 αναφορές
Στα Εβραϊκά
הורדוס