Ψαλμοί 39
Σκέψεις για την Ευθραυστότητα της Ζωής
Το Ψαλμός 39 είναι μια βαθιά προσωπική σκέψη για τη φευγαλέα φύση της ανθρώπινης ζωής. Ο ομιλητής σκέπτεται την ίδια τη θνητότητά του και την περαίωση του χρόνου του στη γη. Ο ψαλμωδός αγωνίζεται με την ένταση του να είναι ταυτόχρονα πεπερασμένος και αιώνιος, και αντιμετωπίζει το βάρος της ίδιας της αμαρτίας του.