Het verhaal van Eliab
Eliab was een bijbelse figuur uit het Oude Testament. Hij was de oudste zoon van Jesse en de broer van David. Eliab stond bekend om zijn knappe uiterlijk en werd aanvankelijk door Samuel gekozen als de volgende koning van Israël. God wees hem echter af en koos in plaats daarvan voor David. Eliab was een krijger en maakte deel uit van het leger van Saul. Hij was aanwezig toen David naar Saul werd gebracht om op de harp te spelen en was geërgerd door Davids succes. Hij beschuldigde David ervan trots te zijn en slechte bedoelingen te hebben. Eliab is vooral bekend vanwege zijn rol in het verhaal van David en Goliath. Hij was aanwezig toen David zich vrijwillig aanmeldde om tegen Goliath te vechten en probeerde hem tegen te houden, omdat hij hem te jong en onervaren vond. Hij had het mis toen David Goliath met een enkele steen doodde. Eliab had zeven broers: Abinadab, Shammah, Nethanel, Raddai, Ozem, David en Ish-Bosheth. Hij had ook twee zussen, Zeruiah en Abigail.
Betekenis van de naam
God is mijn vader.
Oorsprong van de naam
Hebreeuws
Role
oudste
Eerste vermelding
Numbers 1:9
Verschijningen in de Bijbel
20 vermeldingen
In het Hebreeuws
אליאב