Wie was Elim?

Elim was een Bijbels figuur die genoemd wordt in het boek Exodus. Hij was een van de twaalf leiders van de Israëlieten die gekozen werden om het volk uit Egypte te leiden. Elim was de zoon van Reuel, de zoon van Esau, en de broer van Dathan en Abiram. Elim staat vooral bekend als een van de twaalf leiders van de Israëlieten die gekozen werden om het volk uit Egypte te leiden. Hij maakte ook deel uit van de groep van zeventig oudsten die aangesteld waren om Mozes te helpen het volk te leiden. Hij was een van de weinigen die toestemming kregen om de Tabernakel binnen te gaan en de glorie van God te aanschouwen. Elim staat ook bekend voor het verschaffen van water aan de Israëlieten tijdens hun reis door de woestijn. Hij leidde het volk naar de oase van Elim, waar ze twaalf waterbronnen en zeventig palmbomen vonden. Deze oase bood de Israëlieten broodnodige rust en verfrissing tijdens hun reis. Elim wordt herinnerd om zijn leiderschap en trouw aan God. Hij was een trouwe dienaar van God die de Israëlieten voorzag van de middelen die ze nodig hadden om te overleven in de woestijn. Hij is een voorbeeld van trouw en gehoorzaamheid aan God, en zijn erfenis leeft voort in de Bijbel.