Het verhaal van Galilea
Galilea was een bijbelse figuur die leefde in de 1e eeuw na Christus. Hij was een Joodse visser uit de stad Kapernaüm in de regio Galilea. Hij was de zoon van Zebedeüs en Salomé, en de broer van de apostel Johannes. Galilea is vooral bekend als de eerste discipel van Jezus Christus. Hij werd door Jezus geroepen om Hem te volgen en een visser van mensen te worden. Hij was getuige van veel van Jezus' wonderen, waaronder de voeding van de vijfduizend en het lopen over water. Hij was ook aanwezig bij de Verheerlijking en het Laatste Avondmaal. Galilea was een belangrijke figuur in de vroege christelijke kerk. Hij predikte het evangelie en verspreidde de boodschap van Jezus door de regio Galilea. Hij was ook een leider in de vroege kerk en was aanwezig bij het Concilie van Jeruzalem. Galilea wordt herinnerd om zijn trouw aan Jezus en zijn inzet om het evangelie te verspreiden. Hij is een voorbeeld van hoe één persoon een verschil kan maken in de wereld. Hij is een inspiratie voor allen die Jezus willen volgen en Hem trouw willen dienen.
Betekenis van de naam
Galilea: De naam "Galilea" verwijst naar een regio in Noord-Israël, die aanzienlijke historische, religieuze en culturele betekenis heeft. De naam zelf is afgeleid van het Hebreeuws "ha-galil", wat "het district" of "de provincie" betekent. In bijbelse contexten staat Galilea bekend om het feit dat het de locatie is van vele gebeurtenissen in het leven van Jezus, waardoor het een prominente locatie is in christelijke tradities. Het staat ook bekend om zijn diverse bevolking en vruchtbare grond, wat bijdraagt aan zijn historische rol als een strategisch en cultureel rijk gebied.
Oorsprong van de naam
Hebreeuws
Role
Galilea.
Eerste vermelding
Joshua 20:7
Verschijningen in de Bijbel
71 vermeldingen
In het Hebreeuws
גָלִיל