Het verhaal van Iddo

Iddo was een bijbels figuur die leefde tijdens de tijd van het verdeelde koninkrijk van Israël en Juda. Hij was een profeet en priester, en was de zoon van Berechiah en de kleinzoon van Iddo. Hij was de broer van Zacharia, de auteur van het boek Zacharia. Iddo is het meest bekend om zijn profetieën, die zijn opgetekend in de boeken van 2 Kronieken en Ezra. Hij was een tijdgenoot van de profeet Jesaja en was een leider van het volk van Juda tijdens het koningschap van koning Hizkia. Hij was ook een leider van het volk van Israël tijdens het koningschap van koning Josia. Iddo's profetieën richtten zich op de restauratie van de tempel en de terugkeer van het volk van Israël uit ballingschap. Hij profeteerde ook over de komst van de Messias en de vestiging van het koninkrijk van God. Hij was een belangrijke figuur bij de herbouw van de tempel en de herstel van de aanbidding van God in Jeruzalem. Iddo's profetieën waren belangrijk in de ontwikkeling van het Joodse geloof en de stichting van de Joodse natie. Hij wordt herinnerd om zijn trouw aan God en zijn toewijding aan het volk van Israël. Hij is een belangrijke figuur in de geschiedenis van het Joodse volk en wordt herinnerd om zijn profetische woorden.
Betekenis van de naam
De naam "Iddo" betekent "op tijd" of "zijn getuige" in de context van de Hebreeuwse Bijbel.
Oorsprong van de naam
Hebreeuws
Role
hoogepriester
Eerste vermelding
Joshua 12:21
Verschijningen in de Bijbel
25 vermeldingen
In het Hebreeuws
עידו