Het verhaal van Jeremai

Jeremia was een profeet in de Hebreeuwse Bijbel, het bekendst van zijn boek met profetieën, het Boek van Jeremia. Hij was de zoon van Hilkia, een priester uit de stad Anathoth in het land Benjamin. Hij had een jongere broer, Hanameel, en een zus, Hamutal. Jeremia's profetische bediening begon in het dertiende jaar van de regering van koning Josia van Juda en duurde voort tot na de val van Jeruzalem in 586 voor Christus. Hij stond bekend om zijn waarschuwingen voor de dreigende vernietiging van Jeruzalem en het koninkrijk Juda, en zijn oproep tot berouw. Hij schreef ook over de komst van een nieuw verbond tussen God en zijn volk. Jeremia is het meest bekend om zijn profetieën over de vernietiging van Jeruzalem en het koninkrijk Juda en zijn oproep tot berouw. Hij schreef ook over de komst van een nieuw verbond tussen God en zijn volk. Hij wordt herinnerd om zijn moed om te spreken tegen de zonden van zijn volk, zelfs als dit zijn leven in gevaar bracht. Hij wordt ook herinnerd om zijn trouw aan God, zelfs in het aangezicht van groot lijden.
Betekenis van de naam
De naam "Jeremiah" is van Hebreeuwse oorsprong en betekent "Yahweh zal verheffen" of "benoemd door God."
Oorsprong van de naam
Hebreeuws.
Eerste vermelding
Ezra 10:33
Verschijningen in de Bijbel
1 vermeldingen
In het Hebreeuws
ירמיהו