Wie was Misael?

Mishael was een bijbels figuur uit het Boek van Daniël. Hij was een Joodse balling in Babylon, samen met zijn drie neven, Hanania, Azaria en Daniël. Hij was de zoon van Azel en de broer van Elzafan. Mishael en zijn neven werden naar Babylon gebracht door koning Nebukadnezar en kregen Babylonische namen. Mishael kreeg de naam Meshach. Hij en zijn neven werden opgeleid in de manieren van de Babyloniërs en kregen de beste opleiding die beschikbaar was. Mishael en zijn neven werden op de proef gesteld toen ze weigerden het voedsel van de koning te eten. Ze werden in een brandende oven gegooid, maar werden wonderbaarlijk gered door een engel. Dit evenement maakte hen beroemd in het hele koninkrijk. Mishael staat vooral bekend om zijn trouw aan God. Hij was bereid zijn leven te riskeren om trouw te blijven aan Gods wetten. Hij is een voorbeeld van moed en trouw aan God in het licht van tegenspoed.