Historia Horeb
Horeb to postać biblijna, znana głównie jako góra, na której Mojżesz otrzymał Dziesięć Przykazań. Jest także znany jako Góra Synaj. Horeb jest synem Jetro, kapłana z Madianu, i jego żony Sepory. Miał dwójkę rodzeństwa, Gerszoma i Eliezera. Horeb jest najlepiej znany ze swojej roli w opowiadaniu o Wyjściu. Gdy Mojżesz uciekł z Egiptu, spotkał Horeba na pustyni. Horeb ujawnił się Mojżeszowi jako Pan i dał mu Dziesięć Przykazań. Udzielił również Mojżeszowi wskazówek dotyczących budowy Przybytku i Arki Przymierza. Horeb jest również znany ze swojej roli w historii Eliasza. Gdy Eliasz uciekł przed królem Achabem, spotkał Horeba na pustyni. Horeb objawił się Eliaszowi jako Pan i dał mu wskazówki dotyczące pokonania proroków Baala. Horeb to ważna postać w Biblii, znany głównie ze swojej roli w opowiadaniach o Wyjściu i Eliaszu. Jest synem Jetro i Sepory, ma dwójkę rodzeństwa, Gerszoma i Eliezera. Pamiętany jest za udzielenie Mojżeszowi i Eliaszowi wskazówek od Pana.
Znaczenie imienia
Choreb: Porzucenie, pustynia.
Pochodzenie imienia
Hebrajskie
Role
miejsce zajmowane: góra.
Pierwsze wzmianka
Exodus 3:1
Wystąpienia w Biblii
17 wzmianki
W hebrajskim
חורב