Historia Faraon
Faraon to tytuł używany przez starożytne egipskie królów. Słowo "Faraon" pochodzi od egipskiego słowa "per-aa", które oznacza "wielki dom." Faraon uważany był za władcę całego Egiptu i uważany był za istotę boską. Odpowiadał za administrowanie krajem, utrzymanie prawa i porządku oraz ochronę ludzi. Faraonowie rządzili Egiptem przez tysiące lat, a historia starożytnego Egiptu podzielona jest na kilka różnych dynastii opartych na panowaniu różnych Faraonów. Niektóre z najbardziej znanych Faraonów to Tutanchamon, Ramses II i Kleopatra VII. W Biblii Faraon jest najbardziej znany jako władca podczas czasów Mojżesza i Wyjścia Izraelitów z Egiptu. Według biblijnego opisu, Faraon był władcą Egiptu, gdy Izraelici żyli w ziemi jako niewolnicy. Gdy Mojżesz przybył i zażądał, aby Faraon uwolnił Izraelitów, Faraon odmówił i zamiast tego zwiększył ciężar niewoli Izraelitów. Doprowadziło to do serii dziesięciu plag, które ostatecznie skłoniły Faraona do zgody na uwolnienie Izraelitów z niewoli. Dokładne daty Faraonów i ich panowania nie są określone w Biblii, ale ich historie stały się przedmiotem wielu badań historycznych i religijnych. Faraonowie nadal stanowią fascynujący temat dla historyków, archeologów i biblistów, a ich rządy nad starożytnym Egiptem pozostają jednym z najbardziej znanych i trwałych rozdziałów w historii starożytnego świata.
Znaczenie imienia
Farao - W języku polskim termin "farao" pochodzi od staroegipskiego wyrażenia "per-aa", co oznacza "wielki dom" lub "pałac". Początkowo odnosiło się to do samego pałacu królewskiego, ale z czasem stało się synonimem władcy starożytnej Egiptu. Dlatego też "farao" zaczął oznaczać króla lub wodza politycznego i religijnego egipskiego ludu, uważanego za żyjącego boga na Ziemi. Farao posiadał ogromna władzę i odpowiadał za utrzymanie ma'at, czyli koncepcji prawdy, równowagi i porządku.
Pochodzenie imienia
Egipskie
Role
Faraon.
Pierwsze wzmianka
Genesis 12:15
Wystąpienia w Biblii
240 wzmianki