Historia Tadeusz
Thaddaeus, znany również jako Jude, był jednym z dwunastu apostołów Jezusa Chrystusa. Był synem Alfajusza i Maryi, oraz bratem Jakuba Mniejszego. Najbardziej znany jest ze swojej roli w szerzeniu Ewangelii Jezusa Chrystusa na całym świecie. Thaddaeus był rybakiem z zawodu i został powołany przez Jezusa, aby być jednym z Jego uczniów. Był obecny podczas Ostatniej Wieczerzy i należał do nielicznych apostołów, którzy byli świadkami zmartwychwstania Jezusa. Po Wniebowstąpieniu Jezusa, Thaddaeus został wysłany, aby głosić Ewangelię poganom. Wierzy się, że podróżował do Syrii, Mezopotamii i Persji, i przypisuje mu się nawrócenie wielu osób na chrześcijaństwo. Thaddaeus jest pamiętany ze swej roli w szerzeniu Ewangelii Jezusa Chrystusa. Jest wspominany ze względu na swoją odwagę i wiarę w obliczu prześladowań i niebezpieczeństwa. Jest także pamiętany za swoje niezłomne zaangażowanie w nauczania Jezusa i gotowość do głoszenia Ewangelii wszystkim, którzy chcieli posłuchać. Thaddaeus jest ważną postacią w historii chrześcijaństwa, a jego dziedzictwo żyje w wierze milionów wiernych na całym świecie.
Znaczenie imienia
Korzeń jego imienia jest tak naprawdę nieznany, jednak jego imię Thaddaeus jest przypisywane aramejskiemu słowu oznaczającemu „serce” lub „odważne serce”. To biblijne imię, zwłaszcza kojarzone z jednym z dwunastu apostołów Jezusa, nazywanych również Judy Tadeuszem lub Świętym Judą. W niektórych kontekstach imię to jest również uważane za wariant imienia „Teodor”, które oznacza „dar” w języku greckim. Imię to ma korzenie w starożytnych językach i kulturach, co nadaje mu historyczne i duchowe znaczenie.
Pochodzenie imienia
Aramejski
Pierwsze wzmianka
Matthew 10:3
Wystąpienia w Biblii
2 wzmianki
W hebrajskim
תדאאוס