Księga Kaznodziei 2:17
Poszukiwanie satysfakcji
Księga Kaznodziei 2:17
Przetoż mi żywot omierzł; bo mi się nie podoba żadna rzecz, która się dzieje pod słońcem; albowiem wszystkie są marnością, i utrapieniem ducha.
Sąsiadujące wersety
Poprzedni werset
Księga Kaznodziei 2:16
Albowiem nie na wieki będzie pamiątki mądrego i głupiego, dlatego, iż to, co teraz jest, we dni przyszłe wszystkiego zapomną; a jako umiera mądry, tak i głupi.
Następny werset
Księga Kaznodziei 2:18
Nawet omierzła mi i wszystka praca moja, którąm podejmował pod słońcem, przeto, że ją zostawić muszę człowiekowi, który nastanie po mnie.