Przeczytaj cały rozdział
Ustały oczy moje, czekając wyroku twego, gdy mówię: Kiedyż mię pocieszysz?
Tęskni dusza moja po zbawieniu twojem, oczekuję na słowo twoje.
Chociażem jest jako naczynie skórzane w dymie, wszakżem ustaw twoich nie zapomniał.
