Mezmurlar 130
Derinliklerden Bir Çığlık
Zeytinburnu 130. Mezmur, İsrail'in günahkarlığının derin farkındalığından ve Tanrı'nın merhametinden ilham alan bir çığlık, umut ve güven ifadesidir. Mezmur yazarı, umutsuzluğun derinliklerinden Rab'be doğru feryat eder, kendi suçunu kabul eder ve bağışlanmayı arzular. Ancak, Tanrı'nın kararlı sevgisine ve kurtuluşuna olan güvenini de teyit eder, kurtuluşu sabırla ve imanla bekler.
1Derinliklerden sana sesleniyorum, ya RAB,
2Sesimi işit, ya Rab,Yalvarışıma iyi kulak ver!
3Ya RAB, sen suçların hesabını tutsan,Kim ayakta kalabilir, ya Rab?
4Ama sen bağışlayıcısın,Öyle ki senden korkulsun.
5RABbi gözlüyorum,Canım RABbi gözlüyor,Umut bağlıyorum Onun sözüne.
6Sabahı gözleyenlerden,Evet, sabahı gözleyenlerden daha çok,Canım Rabbi gözlüyor.
7Ey İsrail, RABbe umut bağla!Çünkü RABde sevgi,Tam kurtuluş vardır.
8İsrail'i bütün suçlarındanFidyeyle O kurtaracaktır.