Het verhaal van Gajus
Gaius wordt meerdere keren genoemd in het Nieuwe Testament van de Bijbel, voornamelijk in de boeken Romeinen en 1 Korinthiërs. Hij wordt beschreven als een dierbare vriend en medegelovige van de apostel Paulus. Er is weinig informatie beschikbaar over zijn achtergrond, maar men denkt dat hij een bekeerling tot het christendom was en mogelijk een leider van een kerk in Korinthe. Sommige geleerden hebben Gaius geïdentificeerd als dezelfde persoon als een Gaius die wordt genoemd in het boek 3 Johannes, maar dit is niet zeker. Ongeacht zijn exacte identiteit, wordt Gaius herinnerd in de christelijke traditie als een trouwe dienaar van God en lid van de vroege christelijke gemeenschap.
Betekenis van de naam
De naam "Gaius" heeft zijn oorsprong in het Latijn en was een veelvoorkomende Romeinse praenomen, of persoonlijke naam, tijdens de oudheid. De betekenis van de naam is niet definitief vastgesteld, maar wordt vaak gedacht afgeleid te zijn van het Latijnse woord "gaudere," wat "zich verheugen" of "blij zijn" betekent. Daarom kan Gaius geïnterpreteerd worden als "verheugende" of "degene die zich verheugt." De naam werd gedragen door verschillende opmerkelijke figuren in de Romeinse geschiedenis, waaronder Gaius Julius Caesar, wat verder bijdraagt aan de historische betekenis ervan.
Oorsprong van de naam
Latijn
Eerste vermelding
The Acts of the Apostles 19:29
Verschijningen in de Bijbel
5 vermeldingen
In het Hebreeuws
גאיוס