Psalmen 131
Nederigheid en Tevredenheid in Gods Zorg
Psalm 131 is een korte maar krachtige reflectie over het cultiveren van een nederig en tevreden hart. De psalmist erkent zijn neiging om trots en angstig te worden, maar kiest er in plaats daarvan voor om te vertrouwen op Gods liefdevolle zorg. Hij spoort zichzelf en anderen aan om vrede te vinden in het rusten als een gespeend kind op de schoot van zijn moeder, controle loslatend en de behoefte aan wereldse aspiraties.
1Een lied Hammaaloth, van David. O HEERE! mijn hart is niet verheven, en mijn ogen zijn niet hoog; ook heb ik niet gewandeld in dingen mij te groot en te wonderlijk.
2Zo ik mijn ziel niet heb gezet en stil gehouden, gelijk een gespeend kind bij zijn moeder! Mijn ziel is als een gespeend kind in mij.
3Israel hope op den HEERE van nu aan tot in der eeuwigheid.