Historia Elam
Elam był postacią biblijną wymienioną w Starym Testamencie. Był synem Sema, syna Noego, i ojcem Elamitów. Jest najlepiej znany jako przodek Elamitów, starożytnego ludu, który mieszkał w dzisiejszym południowo-zachodnim Iranie. Elam urodził się po Wielkim Potopie i był czwartym synem Sema. Miał trzech braci: Aszura, Arfaksada i Luda. Wierzono, że był ojcem Elamitów, starożytnego ludu, który mieszkał w dzisiejszym południowo-zachodnim Iranie. Elamici byli znani ze swojej zaawansowanej cywilizacji i umiejętności w metalurgii. Elama wspomniano także w Biblii w Księdze Rodzaju. Jest wymieniony jako jeden z czterech synów Sema i podany jako ojciec Elamitów. Pojawia się także w Księdze Ezechiela, gdzie jest opisany jako wielki naród. Elam jest najlepiej znany jako przodek Elamitów, starożytnego ludu, który mieszkał w dzisiejszym południowo-zachodnim Iranie. Jest także znany z wzmianki w Biblii jako jeden z czterech synów Sema oraz jako ojciec Elamitów. Pamiętany jest za umiejętności w metalurgii swoich potomków oraz za ich zaawansowaną cywilizację.
Znaczenie imienia
Eterne
Pochodzenie imienia
Hebrajski
Role
pozycja zajmowana: .
Pierwsze wzmianka
Genesis 10:22
Wystąpienia w Biblii
34 wzmianki
W hebrajskim
עלם