Przeczytaj cały rozdział
O krasomówcy moi, przyjaciele moi! wylewa łzy do Boga oko moje.
Otoć i teraz w niebie jest świadek mój, jest świadek mój na wysokości.
Oby się godziło wieść spór człowiekowi z Bogiem, i jako synowi człowieczemu z bliźnim swym!
